Το τσίπουρο σερβίρεται σε μικρά ποτηράκια ή σε ποτήρια αποστάγματος, σκέτο και δροσερό. Πίνεται ως απεριτίφ, ως χωνευτικό, αλλά και ως συνοδευτικό μεζέδων όπου κυριαρχούν πιο βαριές και πικάντικες γεύσεις (τυριά, λουκάνικα, τηγανητά). Το τσίπουρο είναι ένα απόσταγμα εξ ολοκλήρου από σταφύλια. Η βάση του είναι τα στέμφυλα (φλούδες, κουκούτσια, κοτσάνια), τα οποία αφήνονται να ζυμωθούν για ένα μήνα και τα σάκχαρά τους να μετατραπούν σε αλκοόλη. Στη συνέχεια το μίγμα αποστάζεται σε χάλκινους άμβυκες, συνήθως δύο φορές. Στον αποστακτήρα, προστίθενται εκτός από τα στέμφυλα και διάφορες αρωματικές ύλες (γλυκάνισος, μάραθος κ.ά.), σε ποσότητες και αναλογίες που συνήθως είναι μυστικά του κάθε παραγωγού. Υπάρχει όμως και τσίπουρο χωρίς καμία άλλη πρόσμιξη. Η απόσταξη χωρίζεται σε 3 μέρη: το πρώτο που ονομάζεται "κεφαλή", το δεύτερο που λέγεται "καρδιά" και το τρίτο με το όνομα "ουρά". Μετά την πρώτη απόσταξη απομακρύνονται η κεφαλή και η ουρά και η καρδιά αποστάζεται για δεύτερη φορά, όπου πάλι απομακρύνεται η κεφαλή και η ουρά και απομένει η δεύτερη καρδιά που έχει καθαρότερο και λεπτότερο άρωμα και γεύση.